W latach 60 tych byłem studentem jednej z uczelni warszawskich. Mam w pamięci wydarzenie z e
stycznia 1967 . Po przyjeździe ze świąt z prowincjonalnego miasta zamieszkania do Warszawy
spotykamy się z kolegami w kawiarni STOLICA. Przychodzi gość z płaczem i prosi czy mógłby się
przysiąść - oznajmiając ,że jego najlepszy kolega Łazuka wpadł właśnie pod pociąg i niestety nie
żyje. I opijaliśmy tą śmierć . Rano po przebudzeniu z ciężką głową w akademiku usłyszałem ,że ten
zmarły to był Zbigniew Cybulski. I tu się potwierdza - uśmierceni będą zawsze dłużej żyć