...Cała problematyka "Wiecznych pretensji" - wyjaśnia reżyser - sprowadza się do poszukiwania w zwykłej, szarej biografii uniwersalnych motywów ludzkiej egzystencji. W gruncie rzeczy można streścić moją ideę w następującym
zdaniu : jest nią poszukiwanie zasady odpowiedzialności nie w instytucjach, które wymierzają karę lub przyznają nagrodę, ale w sobie ; a więc szukanie autonomii lub zniewolenia w ramach wyznaczonych przez nas samych. Stąd
w fabule "Wiecznych pretensji" obowiązuje reguła izolacji, wyabstrahowania, odcięcia realistycznych akcesoriów i scenerii od uwikłań codzienności : stąd też owe pozornie błahe, banalne wydarzenia zyskują nadwartość, urastają
do rangi symbolu, metafory...